Nowelizacja korzystna dla elektrowni wiatrowych

7 czerwca br. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw. Senat nie wniósł poprawek, Prezydent podpisał ustawę i 29 czerwca br. została ona opublikowana w Dzienniku Ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 1276). Większość przepisów tej ustawy wejdzie w życie z dniem 14 lipca br.

Ustawą zmieniono m. in. ustawę z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, zwaną dalej „ustawą antywiatrakową” uznając, iż jej regulacje nie obejmują wszystkich aspektów związanych z funkcjonowaniem tych elektrowni. Co istotne, nie zmieniono wprowadzonego w 2016 r. podstawowego kryterium odległościowego, tj. zasady lokalizowania elektrowni wiatrowych w odległości co najmniej dziesięciokrotności ich wysokości od budynków mieszalnych (podobnie budynków mieszkalnych od elektrowni wiatrowych). Wprowadzono jednak szereg zmian korzystnych dla branży.

Nowa definicja elektrowni wiatrowej = zmiana w opodatkowaniu

Zmieniona została definicja elektrowni wiatrowej w ustawie antywiatrakowej oraz definicja budowli w Prawie budowlanym, co niesie za sobą daleko idące konsekwencje jeśli chodzi o opodatkowanie elektrowni podatkiem od nieruchomości. W świetle nowego brzmienia przepisów elektrownia wiatrowa stanowi instalację odnawialnego źródła energii, składającą się z części budowlanej stanowiącej budowlę w rozumieniu prawa budowlanego oraz urządzeń technicznych, w tym elementów technicznych, w której energia elektryczna jest wytwarzana z energii wiatru, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii. Do Prawa budowlanego wprowadzono z kolei zmianę, zgodnie z którą budowlę stanowią m. in. części budowlane urządzeń technicznych takich jak elektrownie wiatrowe. W konsekwencji podatkiem od nieruchomości mają być objęte tylko części budowlane elektrowni wiatrowych, a nie elementy techniczne, co dotychczas budziło wątpliwości. Co istotne, ustawodawca przesądził, że zmiany w tym zakresie nastąpią ze skutkiem wstecz tj. od dnia 1 stycznia 2018 r.

Doprecyzowano przepisy o remontowaniu i unowocześnianiu starych wiatraków

Branża energetyki wiatrowej od dłuższego czasu postulowała, by wprowadzono przepisy, które dawałyby możliwość postawienia w miejscu istniejących farm wiatrowych niespełniających kryterium odległościowego wyższych i bardziej wydajnych maszyn. Nowelizacją wprowadzono regulację, iż można remontować stare wiatraki oraz wykonywać inne czynności niezbędne do ich prawidłowego użytkowania pod warunkiem, że nie spowoduje to zwiększenia mocy zainstalowanej elektrycznej lub zwiększenia oddziaływań elektrowni wiatrowej na środowisko. Przed nowelizacją przepis ten odnosił się wyłącznie do elektrowni wiatrowych użytkowanych w dniu wejścia w życie ustawy antywiatrakowej, a obecnie będzie odnosił się do wszystkich niespłeniających wymogów odległościowych. Co więcej, przed nowelizacją niedozwolone było podejmowanie działań prowadzących do zwiększenia parametrów użytkowych elektrowni – w zmienionym stanie prawnym podejmowanie tego rodzaju działań wydaje się dopuszczalne, o ile nie będzie prowadzić do zwiększenia mocy zainstalowanej elektrycznej lub zwiększenia oddziaływania elektrowni wiatrowej na środowisko (otwartym pozostaje pytanie, czy w praktyce możliwa jest modernizacja spełniająca wskazane warunki).

Do 16 lipca 2021 trzeba uzyskać pozwolenia na użytkowanie

Wprowadzono regulacje przewidujące, iż dotychczasowe pozwolenia na budowę dotyczące elektrowni wiatrowych zachowują moc, o ile w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy antywiatrakowej wydane zostanie pozwolenie na użytkowanie. Wydłużono zatem ostateczny termin na uzyskanie pozwolenia na użytkowanie dla elektrowni, co do których pozwolenia na budowę uzyskano na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy antywiatrakowej. Inwestorzy mają zatem jeszcze 3 lata na dokończenie tego rodzaju inwestycji.

Będzie można uzyskać zmianę udzielonego wcześniej pozwolenia na budowę

Wprowadzono również przepisy umożliwiające zmianę pozwoleń na budowę wydanych dla elektrowni wiatrowych na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie ustawy antywiatrakowej. Uwzględniono sygnalizowaną przez branżę wiatrakową okoliczność, iż niemal każdy nowo powstający projekt wymaga na etapie budowy modyfikacji, niemożliwych do przewidzenia przed jej rozpoczęciem, a wymagających zmiany pozwolenia na budowę. Warunkiem jest, by zmiana nie powodowała zwiększenia odziaływań elektrowni wiatrowej na środowisko.

Więcej czasu na opracowanie planów miejscowych na starych zasadach

Dotychczas obowiązujący przepis przejściowy ustawy antywiatrakowej przewidywał, iż w ciągu 36 miesięcy od dnia jej wejścia w życie dopuszcza się uchwalanie planów miejscowych przewidujących lokalizację budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa, na podstawie przepisów dotychczasowych, czyli bez zachowania kryterium odległościowego. Nowelizacją wydłużono czas na przygotowanie tego rodzaju planów do 72 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Oznacza to, iż do 16 lipca 2022 r. gminy mają czas na uchwalenie planów miejscowych przewidujących lokalizację budynków o funkcji mieszkaniowej bez zachowania kryterium odległościowego od elektrowni wiatrowych.

Nowelizacja nie rozwiązuje wszystkich problemów branży energetyki wiatrowej ale z pewnością stanowi panaceum na chociażby część jej bolączek.