SSE
Wciąż niepewność z rozliczaniem kosztów w Strefie
autor: Katarzyna Lewandowska
Jednym z najczęstszych problemów wśród przedsiębiorców działających w Specjalnych Strefach Ekonomicznych są kwestie związane z rozliczaniem wydatków inwestycyjnych – czy powinny być one kwalifikowane według metody kasowej czy memoriałowej. Problemu tego nie pomaga rozstrzygnąć orzecznictwo, gdyż sądy administracyjne w dalszym ciągu prezentują w tym zakresie rozbieżne stanowiska.
Kwestia jest o tyle istotna, gdyż moment zaliczenia określonych wydatków inwestycyjnych do kosztów kwalifikowanych wpływa na dyskontowanie, a więc na wysokość dostępnej pomocy publicznej. Ponadto w zezwoleniu podawany jest ściśle określony termin, do którego należy ponieść zadeklarowaną wysokość wydatków inwestycyjnych.
Spór wynika z faktu, że przepisy rozporządzenia strefowego wskazują na „poniesienie” wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą nie definiując tego pojęcia.
Stąd pojawia się pytanie, czy zaliczenie wydatków inwestycyjnych do kosztów kwalifikowanych powinno nastąpić z chwilą ujęcia ich w księgach rachunkowych na podstawie faktury, rachunku lub innego dowodu księgowego tj. zgodnie z metodą memoriałową, czy z chwilą faktycznego wydatkowania czyli zgodnie z metodą kasową.
W aktualnym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego nadal prezentowane jest niejednolite stanowisko.
Według pierwszego z poglądów, który został zaprezentowany m.in. w wyrokach NSA 21.02.2017 r. sygn. II FSK 118/15, z 22.05.2015 r. sygn. II FSK 1140/13, z 25.05.2011 r. sygn. II FSK 1721/10 za dzień poniesienia kosztów na inwestycje powinien być uznany dzień ujęcia tego kosztu w księgach rachunkowych, zgodnie z zasadą memoriałową wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym, dotyczącą kosztów uzyskania przychodów.
Drugi z poglądów głosi z kolei, że o wydatkach poniesionych należy mówić wówczas, gdy dochodzi do faktycznego przepływu środków finansowych, a nie jedynie do ich wyrażenia w określonej wysokości. Podnosi się wówczas, że ustawodawca definiując w rozporządzeniu strefowym „nową inwestycję”, jak i używają pojęcia „koszt nowej inwestycji” czy „poniesienie wydatku inwestycyjnego” nie odwołuje się do przepisów ustawy o CIT i zasad zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Powyższej argumentacji użył NSA w wyroku z 20.12.2017 r. sygn. II FSK 3178/15, z 29.12.2016 r. sygn. II FSK 3072/16, z 13.02.2015 r. sygn. II FSK 162/13, z 10.12.2014 r. sygn. II FSK 577/13.
Stan takiej niepewności prawnej z pewnością nie jest korzystny dla przedsiębiorców. Rozbieżne orzecznictwo sądów powinno być sygnałem do podjęcia uchwały w omawianej kwestii lub podjęcia działań legislacyjnych w celu doprecyzowania stanu prawnego związanego z omawianymi zagadnieniami.
Katarzyna Lewandowska
doradca podatkowy, starszy konsultant
Masz pytanie?
Katarzyna Lewandowska
doradca podatkowy, starszy konsultant