Ziemski Biznes

27.01.2016



Sprzeciw mieszkańców a odmowa wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach

KATEGORIA: Inwestycje budowlane

Udział społeczeństwa w wydawaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zapewniają przepisy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [dalej: u.o.o.ś.].

Ogólne gwarancje udziału społeczeństwa przed wydaniem decyzji administracyjnych, których wykonanie może wpłynąć na środowisko, zapewnia art. 30 u.o.o.ś. Przepis nie precyzuje jakiego rodzaju są to sprawy. Jak wskazuje się w doktrynie, udział społeczeństwa w postępowaniu o wydanie decyzji administracyjnej jest zapewniony, w przypadku kiedy przepisy prawa wyraźnie wskazują, że postępowanie to jest prowadzone z udziałem społeczeństwa[1]. Regulację szczególną w tym zakresie zawiera art. 79 ust. 1 u.o.o.ś., zgodnie z którym przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, dla której wymagane jest przeprowadzenie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zapewnia się możliwość udziału społeczeństwa w tym postępowaniu. Procedura przeprowadzania konsultacji społecznych jest bowiem częścią procedury związanej z oceną oddziaływania na środowisko[2]. Jak wskazuje się doktrynie, w postępowaniach w których przeprowadzenie procedury oceny oddziaływania na środowisko ma charakter fakultatywny, społeczeństwu gwarantuje się udział dopiero od chwili wydania postanowienia ustalającego konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania[3].

Proceduralne gwarancje i instrumenty prawne zapewniające udział społeczeństwa w postępowaniu wskazuje art. 33 u.o.o.ś. Wyrazem udziału społeczeństwa w postępowaniu o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest przeprowadzenie konsultacji społecznych, w ramach których istnieje możliwość składania skarg i wniosków zgodnie z art. 29 u.o.o.ś. Uwagi i wnioski mogą być składne w terminie 21 dni od podania do publicznej wiadomości informacji o przeprowadzaniu procedury oceny oddziaływania na środowisko. Uwagi i wnioski wniesione po terminie, zgodnie z art. 36 u.o.o.ś.  pozostawia się bez rozpatrzenia, uniemożliwia to bowiem ich merytoryczne rozpoznanie[4].

Organ ochrony środowiska zobowiązany jest rozpatrzyć wniesione w procedurze konsultacji społecznych uwagi i wnioski. Wyrazem powyższego obowiązku jest konieczność odniesienia się w uzasadnieniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach do uwag i wniosków wraz ze wskazaniem, które z nich zostały uwzględnione i w jakim zakresie. Wskazać jednak należy, że nie wszystkie wniesione uwagi i wnioski będą zasadne, tym samym organ niekoniecznie musi je uwzględniać[5]. W szczególności sam sprzeciw okolicznych mieszkańców nie jest podstawą do odmowy wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Pogląd taki znajduje jednoznaczne potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tak wskazał m.in. NSA w prawomocnym wyroku z dnia 25 marca 2015 r. „odmowa wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia może nastąpić jedynie w prawem przewidzianych okolicznościach, natomiast sam sprzeciw okolicznych mieszkańców nie może decydować o odmowie wydania takiej decyzji. Stanowisko zawarte w decyzji organu I instancji, że zgoda i akceptacja okolicznych mieszkańców dla realizacji inwestycji, która może negatywnie wpłynąć na jakość życia ludzi jest warunkiem wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla takiego przedsięwzięcia, nie znajduje oparcia w przepisach prawa”[6], podobnie wskazano w prawomocnym wyroku WSA w  Kielcach z dnia 28 maja 2015 r. „(…) sprzeciw mieszkańców gminy nie może stanowić podstawy do wydania negatywnej decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia”[7], jak również WSA w Warszawie w prawomocnym wyroku z dnia 19 grudnia 2013 r. „Niewątpliwie uwagi i wnioski składane w związku z udziałem społeczeństwa są istotnym elementem postępowania zmierzającego do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i powinny być wzięte pod uwagę, ale nie mogą one stanowić jedynej przyczyny wydania decyzji odmownej. Sąd podziela pogląd prawny zaprezentowany w przywołanym przez Kolegium w wyroku WSA w Łodzi z dnia 18 stycznia 2012r. (sygn. akt II SA/Łd 886/12), że sam sprzeciw społeczeństwa nie może stanowić podstawy odmowy środowiskowej zgody na realizację inwestycji”[8]. Wskazać należy, że orzecznictwo w tym względzie jest jednolite.

Tym samym jedyną podstawą wydania negatywnej decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań nie może być tylko sprzeciw okolicznych mieszkańców. Konieczne jest wskazanie konkretnych merytorycznych argumentów, które organ powinien rozpatrzyć przy wydawaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

 

[1] por. K. Gruszecki, Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Komentarz, Wrocław 2009 r., s. 100

[2] por. Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. II SA/Lu 160/11, Legali nr 8352802.

[3] por. K. Gruszecki, Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Komentarz, Wrocław 2009 r., s. 168.

[4] por. K. Gruszecki, Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Komentarz, Wrocław 2009 r., s. 107.

[5] por. K. Gruszecki, Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Komentarz, Wrocław 2009 r., s. 111.

[6] Wyrok NSA z dnia 25 marca 2015 r., sygn. II OSK 2031/13, baza orzeczeń NSA.

[7] Wyrok WSA w Kielcach z dnia 28 maja 2015 r., sygn. II SA/Ke 23/15, baza orzeczeń NSA.

[8] WSA w Warszawie z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. IV SA/Wa 1092/13, baza orzeczeń NSA.




Autor:

Marta Klimek



Tekst pochodzi z portalu Ziemski Biznes