W przypadku usług o niskiej wartości dodanej, przy spełnieniu ściśle określonych warunków, można skorzystać z pewnego rodzaju uproszczeń przy wypełnianiu obowiązków związanych z cenami transferowymi.
Transakcje usług o niskiej wartości dodanej – zgodnie z wytycznymi OECD – zostały objęte regulacjami typu „safe harbour” („bezpiecznej przystani”), które polegają na:
1) odstąpieniu przez organy podatkowe od szacowania dochodu (straty),
2) braku obowiązku uwzględnienia w dokumentacji podatkowej analizy cen transferowych (analizy porównawczej albo analizy zgodności).
Na mocy aktualnie obowiązujących przepisów jako usługi o niskiej wartości dodanej są traktowane świadczenia, które spełniają następujące warunki:
a) zostały wymienione w katalogu usług ujętych w załączniku odpowiednio do ustawy o CIT lub ustawy o PIT;
b) mają charakter usług wspomagających działalność gospodarczą usługobiorcy;
c) nie stanowią głównego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych;
d) wartość tych usług świadczonych przez usługodawcę na rzecz podmiotów niepowiązanych nie przekracza 2% wartości tych usług świadczonych na rzecz podmiotów powiązanych i niepowiązanych;
e) nie są przedmiotem dalszej odprzedaży przez usługobiorcę, z wyłączeniem odsprzedaży usług nabytych we własnym imieniu, ale na rzecz innego podmiotu powiązanego (refakturowanie).
Katalog przykładowych usług o niskiej wartości dodanej wskazuje na następujące kategorie:
- usługi w zakresie księgowości i audytu,
- usługi w zakresie finansów przedsiębiorstwa,
- usługi związane z zasobami ludzkimi,
- usługi informatyczne,
- usługi komunikacji i promocji,
- usługi prawne,
- usługi w zakresie podatków,
- usługi administracyjno-biurowe.
Dodatkowo analizowane usługi powinny spełniać łącznie następujące warunki:
a) narzut na kosztach tych usług został ustalony przy wykorzystaniu metody koszt plus lub marży transakcyjnej netto i wynosi nie więcej niż 5% kosztów w przypadku nabycia usług lub nie mniej niż 5% kosztów w przypadku świadczenia usług;
b) usługodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową;
c) usługobiorca posiada kalkulację obejmującą następujące informacje:
- rodzaj i wysokość kosztów uwzględnionych w kalkulacji,
- sposób zastosowania i uzasadnienie wyboru kluczy alokacji dla wszystkich podmiotów powiązanych korzystających z usług.
Podsumowanie powyższych informacji znajduje się w poniższej tabeli:
