Koronawirus nie uzasadnia zwolnienia od kosztów sądowych

Powołanie się na skutki pandemii, przy ogólnej dobrej kondycji majątkowej przedsiębiorcy, nie uzasadnia zwolnienia od kosztów sądowych.

Sąd Najwyższy [dalej także: SN] orzekł[1], że motywowanie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych ograniczeniami w prowadzeniu działalności gospodarczej, przy ogólnej dobrej kondycji majątkowej przedsiębiorcy, nie uzasadnia jego uwzględnienia.

Orzeczenie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Sąd Apelacyjny [dalej także: SA] odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez M.J. [dalej także: skarżący, pozwany]. Uzasadnieniem dla powyższego rozstrzygnięcia było nieopłacenie pisma przez pozwanego. Precyzując skład orzekający wskazał, że pozwany wniósł uprzednio o zwolnienie od kosztów sądowych. Uzasadnienia dla powyższego wniosku, upatrywał w sytuacji epidemiologicznej w kraju, oraz w posiadaniu statusu mikroprzedsiębiorcy. Wskutek rozpoznania rzeczonego żądania, SA postanowił o odmowie udzielenia zwolnienia, uzasadniając to okolicznością,  iż pozwany posiadał znaczne oszczędności i wciąż uzyskiwał stabilne dochody. W konsekwencji, w ocenie sądu położenie materialne pozwanego nie uzasadniało przyznania mu zwolnienia od kosztów sądowych.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pozwany. Jego zdaniem zachodziły przesłanki do udzielenia w niniejszej sprawie zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych. Upatrywał ich w okoliczności, iż świadczy usługi gastronomiczne i posiada status mikroprzedsiębiorcy. Argumentował także, że ze względu na ograniczenia epidemiologiczne musiał przekształcić prowadzoną działalność ze stacjonarnej restauracji w sprzedaż na wynos. Doprowadziło to w ocenie skarżącego do pozbawienia go dochodów.

Rozpoznając niniejszą sprawę SN uznał, że zażalenie podlegało oddaleniu. Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie skład orzekający stwierdził, że skarżący pozostawał w dobrej kondycji majątkowej – posiadał duże oszczędności i zadowalające zabezpieczenie majątkowe. Co więcej, także skutki pandemiczne świadczą w ocenie sądu o elastyczności pozwanego, który nie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, a jedynie niejako przekwalifikował jej charakter. Ponadto, jak wskazał sąd: „ograniczenia w zakresie działalności gastronomicznej zostają stopniowo znoszone, nie mogą więc być traktowane jako stabilny czynnik wpływający na ocenę skutków odmowy zwolnienia od kosztów sądowych na przyszłość”.